yeknasl

سلام سلامی به گرمی روزهای داغ زمستان 57 ٍسلامی به داغی خون شقایق های پرپر شده در خرداد 42 . آنهایی که در سال 42 نوجوان جوان و کامله مردی بودید متولدین 1317که در 42 جوانی 25ساله بودند و در 57 به سن 40 سالگی پا گذاشته و در اوج کمال انسانی قرار داشتند.و منولدین 1347 که در 57 یک دهه از عمر خود را سپری کرده با نشخیص سره از ناسره ندای آزادیخواهی و عدالت اجتماعی را به گوش جان شنیده و پذیرا شده بودند و در پایان دوره دفاع مقدس متولدین 17 نیم قرن زیسته بودند و متولدین 47 هم دهه دوم عمر خود را در انقلاب و دفاع مقدس استخوان ترکانده بودند.

آری اول اولی ها الان اگر از آفات ارضی و سماوی مصون مانده باشند و حضرت عزراییل (ع) به سراغشان نیامده باشد , بالای 70 سال سن دارند؛دنیا دیده و پخته شده دراجاق دهر و کپسول تجربه و خاطره و................................... ولی دیگر کسی را با آنها کاری نیست. اگر هر دو در قید حیات باشند به هر زحمتی شده جور همدیگر را می کشند.در خلوت خود زندگی می کنند و هفته به هفته ، ماه به ماه چشم انتظار دیدار بچه هاشان و از آنها بیشتر مغز بادامشان هستند تا لختی با آنان بیاسایند ،البته اگر گوش شنوایی پیدا کنند خاطراتی از دوران کودکی ، مدرسه ، سربازی ،ازدواج ، خاستگاری ....................را برای هزارمین بار تعریف می کنند . و اگر گرگ اجل یکی از آن دو را ربوده باشد، به احتمال بالای 90 در صد آنکه رفته آقا داماد است که فداکاری کرده و برای رهانیدن عروس خانم از چنگال گرگ اجل حانش را برای نجات همسرش فدا کرده است. در این صورت اگر فرزند دختر داشته باشند احتمال اینکه راضی شود مادر به آسایشگاه سالمندان انتقال یابد بسیار بعید است . ولی اگر دختر نداشته باشنددو حالت دارد 1- مادر خوش اخلاق ، با حوصله رو سر بچه ها جا دارد . مادری که بتواند بچه نگه دارد و بچه عروس خانم شاغل را نگهداری کند و ناهار آماده کند، قابل تحمل خواهد بود. 2- مادر و خانواده پسری شرایط بالا را ندارند ولی خداوند به برکت کارهای خیری که کرده بجای عروس یکی از حوریان و فرشتگان خود را لباس زیبای خلیفه اللهی بر تنش کرده و ماموریت داده نقش دلسوزترین دختر کدبانوترین خانم و مهربانترین همسر و فداکارترین مادر دنیا را بازی کند و ه که چه زیباست صحنه های این چنینی. آری این جاست که خداوند متعال به فرشتگانش به خاطر داشتن همچین بندگانی مباهات می کند .فتبارک الله احسن الخالقین.

آری پولدارهاشان بعضا در آسایشگاه های خصوصی نگهداری سالمندان به برکت شهریه های سنگینی که می دهند روزگار می گذرانند یا پول و پله خوبی نداشتند ولی بچه هاشان برای اینکه عزت و احترام آنان بیش از این لگد مال نشود باهم به توافق رسیدند دنگی دونگی پول بذارند و بابا یا مادر یتیمشان را به در آسایشگاه های خیریه سالمندی چشم به افق های دور دوخته اند تا آخرین برگ های دفتر زندگیشان هم ورق بخورد و فاتحه .و ................